عنوگ
فارسی
[ویرایش]ریشه‌شناسی
[ویرایش]- نیاهندوایرانی
آوایش
[ویرایش]- [ع/نوگ]
اسم
[ویرایش]عنوگ
- اصطلاحی مهجور و از اذهان زدوده شده و فاقد شناخت معانی در گویش بهاری. ممکن است ریشه اصلی واژه عناد همین کلمه باشد.
- وقتی بر زبان آورده می‌شود که کودک یا نوجوانی بی‌دلیل سربسر پیری گذاشته و پیر با اظهار عنوگ اطرافیان را تفهیم می‌نماید. البته این لجاجت‌ها شامل پسر و نوه هم می‌گردد.
- عنوگین بیرِه عنوگ.
- لجوجه لجوج‌ها.
برگردان‌ها
[ویرایش]
|