عوضی

(~.)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

(ص نسب.)

1. اشتباهی، نادرست.

(عا.)

1. بدخُلق، بدرفتار.
2. نالایق، بی شخصیت.

منابع

• فرهنگ لغت معین

1. در زبانی فارسی یک فحش بسیار عادی است
2. ،
3. آدم دورو ،

غریب

برگردان‌ها

انگلیسی

misnomer

• misdeal
• misplace
• belie
• lain
• personate