غارننه
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- بهاری
آوایش
[ویرایش]- /غار/نَنَه/
اسم مرکب
[ویرایش]
غارننه
- مترادف پیر زن فرتوت در زبان فارسی، که اغلب تا جایی شنوایی را از دست داده که هم خود با صدای بلند حرف میزند و هم مخاطب باید با صدای بلند جوابش را بدهد. مانند کلاغ غارغار کردن.
- غارنَنَه کَیْ‌فِین؟
- غارننه حالت چطوره؟
- غارنَنَه کَیْ‌فِین؟
منابع
[ویرایش]- فرهنگ شمس