غبطه

از ویکی‌واژه

(غِ یا غَ طِ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  1. غبطة

مصدر لازم[ویرایش]

  1. رشک بردن بر سعادت و نیکی کسی بدون بدخواهی نسبت به آن شخ

صفت[ویرایش]

  1. شادمانی، خوشحالی.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها[ویرایش]

ایتالیایی

اسم[ویرایش]

invidia

انگلیسی
grudge