غرا

از ویکی‌واژه

(غَ رّ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  1. غراء

صفت[ویرایش]

  1. مؤنث اغر.
  2. سفید و روشن و درخشان از هر چیزی.
  3. فصیح، بلیغ.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها[ویرایش]

انگلیسی
magniloquent