غرر

از ویکی‌واژه

(غَ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

اسم[ویرایش]

  1. خانة نیین و خانة مسقف به چوب، خانه تابستانی.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

(غَ رَ)

ریشه‌شناسی[ویرایش]

(اِم

صفت[ویرایش]

  1. هلاکت.
  2. خطر.

مصدر لازم[ویرایش]

  1. فریب خوردن.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

(غُ رَ)

ریشه‌شناسی[ویرایش]

اسم[ویرایش]

  1. جِ غُرَّه.
  2. برگزیده‌ها، عالی‌ها.
  3. سپیدی‌های پیشانی. ؛ درر ~الف - مرواریدهای بهتر و برگزیده. ب - سخنان استوار و برگزیده.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین