پرش به محتوا

غره

از ویکی‌واژه

(غَ رِّ)

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌شناسی

[ویرایش]
  1. غرة

مصدر متعدی

[ویرایش]
  1. گول زدن.

مصدر لازم

[ویرایش]
  1. فریفته شدن.

(اِم

صفت

[ویرایش]
  1. بی - خبری، غفلت.
  1. فریب خورده.
  2. گستاخ، مغرور.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین

(غُ رَّ)

ریشه‌شناسی

[ویرایش]
  1. غرة

اسم

[ویرایش]
  1. پیشانی.
  2. ماه نو.
  3. برگزیده و پسندیده از هر چیز.
  4. بزرگ و مهتر قوم.
  5. اول هر چیز.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین

(غُ رِّ)

اسم

[ویرایش]
  1. صدای رعد یا غرّش جانوران درنده.
  2. فریاد سهمناک.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

[ویرایش]
انگلیسی
cocksure