غزل
(غَ زْ)
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
مصدر متعدی[ویرایش]
- ریسیدن.
- رشته، ریسمان.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
(غَ زَ)
ریشه‌شناسی[ویرایش]
مصدر لازم[ویرایش]
- عشق بازی کردن.
- حکایت کردن از عشق به زنان.
اسم[ویرایش]
- شعری مرکب از چند بیت که دارای یک وزن بوده و آخر مصراع اول با آخر مصراع‌های دوم هم قافیه باشد. ؛~ خداحافظی را خواندن کنایه از: مردن، از دنیا رفتن.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
برگردان‌ها[ویرایش]
- انگلیسی
- sonnet