غض

از ویکی‌واژه
پرش به ناوبری پرش به جستجو

(غَ ضّ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

مصدر متعدی[ویرایش]

  1. فروخوابانیدن چشم را.
  2. فرو داشتن آواز.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین