غلات
(غُ)
فارسی[ویرایش]
ریشهشناسی[ویرایش]
- غلاة
صفت[ویرایش]
- جِ غالی.
- از حد درگذشتگان.
- کسانی که در عقاید مذهبی غلو کنند و از حد درگذرند: «علی اللهیه از غلاتند.»
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
(غَ لّ)
ریشهشناسی[ویرایش]
اسم[ویرایش]
- جِ غله ؛ دستهای از گیاهان تیرة گندمیان که دانههای برخی از آنها را آرد کنند.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
برگردانها[ویرایش]
- انگلیسی
- gristmill