غلس

از ویکی‌واژه

(غَ لَ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

اسم[ویرایش]

  1. ظلمت پایان شب چون با سپیدی درآمی‌زد، شبگیر.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین