غول
فارسی[ویرایش]
گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- عربی
آوایش[ویرایش]
- /غِول/
اسم[ویرایش]
غول
- موجودی افسانه‌ای که هیکلی درشت و ترسناک دارد.
- آغُل گاو و گوسفند.
صفت[ویرایش]
- آدم درشت و بی‌ریخت.
مثال[ویرایش]
- (عامیانه): غول بی شاخ و دُم: کنایه از شخص درشت اندام و بی‌ریخت.
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین