غیرت
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- گیرششده از بهاری: غَیرت
آوایش
[ویرایش]- /غَیرَت/
اسم مصدر
[ویرایش]
غیرت
- حالت عاطفیای که هنگام درک لزوم پاسداری و دفاع از کسی یا چیزی که موجب دلبستگی است، برانگیخته میشود. حمیت، جرات، ناموس پرستی. رشک.
- 〈غیرت بردن: (مصدر لازم) [قدیمی]
۱. = 〈غیرت آوردن
۲. ناموسپرستی کردن.
〈 غیرت داشتن: (مصدر لازم) تعصب و حمیت داشتن؛ حفظ ناموس کردن.
| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ فارسی عمید/ فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین