فالنامه

از ویکی‌واژه

(مِ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

اسم مرکب[ویرایش]

  1. کتابی که در آن دستورات و آداب فال گرفتن نوشته شده‌

استعاره[ویرایش]

فالوده (دِ)

اسم[ویرایش]

  1. نک پالوده. ؛با شاه ~نخوردن کنایه از: خود را بالاتر از دیگران دانستن و به آن‌ها اعتنایی نکردن.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین