پرش به محتوا

فایت

از ویکی‌واژه

(یِ)

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌شناسی

[ویرایش]
  1. فائت

صفت

[ویرایش]
  1. از میان رفته، نیست شده.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین