فتق

(فَ تْ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر متعدی

1. شکافتن.
2. گشودن، حل کردن.

(اِم

صفت

1. گشادگی.

اسم

1. هر جای گشاده و فراخ.
2. غری، بیماری ورم بیضه.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی

truss

• jockstrap
• herniate
• hernia
• emboly