فتنه

از ویکی‌واژه

(فِ تْ نِ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  1. فتنة

مصدر لازم[ویرایش]

  1. اختلاف رأی و نظر داشتن.
  2. گناه ورزی.

اسم[ویرایش]

  1. آشوب.
  2. عذاب، رن

جمع[ویرایش]

  1. گناه.
  2. ستیزه، خلاف.
  3. شگفتی.

(اِم

صفت[ویرایش]

  1. دیوانگی.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها[ویرایش]

انگلیسی
sedition