فتوح
(فُ)
فارسی[ویرایش]
ریشهشناسی[ویرایش]
مصدر لازم[ویرایش]
- به دست آمدن غیر منتظرة چیزی.
(اِم
صفت[ویرایش]
- گشایش.
- گشایش حالی که به سالک در مراحل سلوک دست دهد.
اسم[ویرایش]
- نذر، مال یا چیزی که نذر عارف و سالک کنند.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
(~.)
ریشهشناسی[ویرایش]
اسم[ویرایش]
- جِ فتح ؛ پیروزیها، گشایشها.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین