فخم

فارسی

(فَ خَ)

ریشه‌شناسی ١

شاید از فارسی میانه wyhm (پهن، وسیع)؛ مقایسه شود با فارسی دری قدیم «بفخم» به معنی بسیار.

اسم

1. فم: چادری که نثارچینان بر سر دو چوب بندند تا بدان از هوا نثار ستانند.

منابع

• فرهنگ لغت دهخدا

(فَ خْ)

ریشه‌شناسی ٢

• عربی

صفت

1. گرامی، بزرگوار.
2. سخن جزل و فصیح.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(فَ خَ)

ریشه‌شناسی ٣

• عربی

اسم

1. جرعه‌ای از آب.

منابع

• فرهنگ لغت معین