فراغت

از ویکی‌واژه

(فَ غَ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  1. فراغة

مصدر لازم[ویرایش]

  1. بی - تاب شدن.

(اِم

صفت[ویرایش]

  1. بی تابی، ناشکیبایی.
  2. در فارسی به معنی آسودگی، آسایش.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها[ویرایش]

انگلیسی
vacuity