فرنگی
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /فَرنگی/
صفتنسبی
[ویرایش]
فرنگی
- منسوب به فرنگ، اروپایی. بیگانه، خارجی، اجنبی.
- فرنگی اصطلاحی بود که در ابتدا به اهل فرانسه اطلاق شده ولی بهمرور به تمام اروپاییان یا غربیها اطلاق شده و میشود.
––––
برگردانها
[ویرایش]| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین