فرنگی مآب

از ویکی‌واژه

(~. مَ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

صفت مرکب[ویرایش]

  1. کسی که به آداب اروپاییان رفتار می‌کند، متجدد.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین