فریادرس

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /فَریاد/رَس/

صفت فاعلی[ویرایش]

فریادرس

  1. یاری کننده. دادگر، دادرس.
    سپاس از جهاندار فریاد رس/ نگیرد به سختی جز او دست کس «فردوسی»

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین/ شاهنامه