فسوسی

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • شاهنامه

آوایش[ویرایش]

  • /فُسوسی/

اسم[ویرایش]

فسوسی

  1. منسوب به فسوس، افسوس خوردن. حسرت بردن.
    جهانا سراسر فسوسی و باد/ به تو نیست مرد خردمند شاد. «فردوسی»

منابع[ویرایش]

  • شاهنامه