فشنگ
فارسی
[ویرایش]ریشه شناسی
[ویرایش]- پهلوی
آوایش
[ویرایش]- [فِش/اَنگ]
صفت
[ویرایش]فشنگ
- گلوله یا گولّه
- فِش به باور عامیانه کهن صدای مار در هنگام حمله است گاهی ادژها فش در شاهنامه نیز ملاحظه می‌شود.
- کی اژدها فش بیامد چود باد ..... کلاه کیی به سر برنهاد
ریشه‌شناسی ۲
[ویرایش]آوایش
[ویرایش]- [فَ یا فِ]
اسم
[ویرایش]- لولة فلزی کوتاه حاوی باروت، چاشنی و گلوله.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
برگردان‌ها
[ویرایش]
اسم[ویرایش] |