فصاحت

از ویکی‌واژه

(فَ حَ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  1. فصاحة

مصدر لازم[ویرایش]

  1. فصیح بودن، زبان آور بودن.

(اِم

صفت[ویرایش]

  1. روانی کلام، زبان آو

ریشه[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها[ویرایش]

انگلیسی
eloquence