فطور

فارسی

(فُ)

ریشه‌شناسی

• عربی

اسم

1. جِ فَطúر؛ شکاف‌ها.

منابع

• فرهنگ لغت معین

عربی

اسم

1. صبحانه

مازندرانی

آوایش

1. fetor

آوا

(عامیانه)

1. نوعی نفرین در زبان مازندرانی است. در واکنش توءام با عصبانیت به کسانی که در جواب فراخوان به موقع عمل نکرده ویا با بی‌ادبی پاسخ داده اندبکار می‌رود. معادل زهر مار در زبان فارسی هم تلقی می‌شود. مادران اگر چند بار فرزندشان را صدا کنند و دیر جواب گیرند با عصبانیت از این کلمه استفاده می‌کنند.