فطور
فارسی[ویرایش]
(فُ)
ریشه‌شناسی[ویرایش]
اسم[ویرایش]
- جِ فَطúر؛ شکاف‌ها.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
عربی[ویرایش]
اسم[ویرایش]
- صبحانه
مازندرانی[ویرایش]
آوایش[ویرایش]
- fetor
آوا[ویرایش]
(عامیانه)
- نوعی نفرین در زبان مازندرانی است. در واکنش توءام با عصبانیت به کسانی که در جواب فراخوان به موقع عمل نکرده ویا با بی‌ادبی پاسخ داده اندبکار می‌رود. معادل زهر مار در زبان فارسی هم تلقی می‌شود. مادران اگر چند بار فرزندشان را صدا کنند و دیر جواب گیرند با عصبانیت از این کلمه استفاده می‌کنند.