فعل کمکی

فارسی

حوزه: [زبان‏شناسی]

1. فعلی که همراه فعل دیگری در جمله به کار می‌رود و مفاهیمی مانند زمان و نمود و وجه را به مفهوم جمله می‌افزاید.

منابع

«فعل کمکی» هم‌ارزِ «auxiliary verb»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر ششم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۸۵-۶