فکرت

از ویکی‌واژه

(فِ کْ رَ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  1. فکرة

اسم[ویرایش]

  1. اندیشه ؛

جمع[ویرایش]

  1. فِکَر.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین