پرش به محتوا

قؤشه

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • بهاری

آوایش

[ویرایش]
  • /قُشهَ/

اسم

[ویرایش]

قؤشهَ

  1. مترادف دوقلو در زبان فارسی، که بجز نوزاد انسان که عککستایه گفته می‌شود، در مورد تمام اشیاء و پدیده‌ها صرف می‌گردد.
    قؤشهَ داغ.
    کوه دوقلو.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ شمس