قاروقور

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /قار/قور/

اسم صوت

قاروقور (گفتگو)‎

1. سر و صدای شکم، صدای ناشی از اسهال، اسهال گرفتن در گویش بهاری.
2. (توهین‌آمیز): سر و صدا؛ داد و فریاد.

واژه‌های مشتق شده

• قاروقور شکم

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن