قارون

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • نیاهندوایرانی

آوایش[ویرایش]

  • /قارِون/

اسم خاص[ویرایش]

قارون

  1. طبق روایات، یکی از افراد بنی‌اسرائیل، بعضی روایات او را پسر عم حضرت‌موسی می‌دانند.
    وی شخصیتی جاه‌طلب، بخیل، و حسود بود و همواره کار بنی‌اسراییل را آشفته و بی‌سامان می‌کرد. وی دارای ثروتی فراوان بود.

صفت[ویرایش]

  1. کسی که دارای مال فراوان باشد.

واژه‌های مشتق شده[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین