قاعده هشت‌تایی

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

حوزه: [شیمی]

  1. قاعده‌ای که بر مبنای آن اکثر اتم‌ها در هنگام پیوندش، غالباً الکترون‌هایی را از دست می‌دهند یا می‌گیرند یا به اشتراک میگذارند تا لایۀ بیرونی آنها هشت‌الکترونی و پایدار ‌شوند.

منابع[ویرایش]

«قاعدۀ هشت‌تایی» هم‌ارزِ «octet rule, chemical octet rule»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر هشتم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۰۸-۸