قپق اندازی
(قَ پَ یاپُ. اَ)
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
قبق اندازی: (ح
اسم مصدر[ویرایش]
- گویی یا جامی زرین یا ظرفی پر از سکة طلا و مانند آن بر قپق نصب می‌کردند و سپس تیراندازان سوار چابک دست، آن را هدف قرار می‌دادند و هرکس که آن نشانه را به تیر می‌زد و از فراز قپق به زیر می‌آورد، جایزه‌ای گرانبها می‌گرفت.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین