قیاس

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• غیاث

ریشه‌شناسی

• عربی

آوایش

• /قِیاس/

اسم

قیاس

1. اندازه و مقدار. استخراج نتیجه جزیی از کُل.
2. (فقه): سنجش امری معلوم با امور دیگر که با آن در علت یکی باشد و حکم آن امور را بر آن امر معلوم، جاری گردد.

مصدر لازم

1. سنجیدن، اندازه گرفتن.
2. (فقه): مقایسه، سنجش و بررسی و بیان وجوه اشتراک و افتراق دو چیز یا دو کس.

––––

منابع

• فرهنگ لغت معین
• فرهنگ بزرگ سخن