کاغذ

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /کاغَذ/

اسم

کاغذ

1. ماده‌ای که از خمیر سلولزی یا چوب بعضی گیاهان به صورت ورقه‌های نازک شکل‌پذیر ساخته می‌شود و معمولا در نوشتن، نقاشی، لفاف و مانند آنها بکار می‌رود.
2. ورقه نازک، خم پذیر و مسطحی که معمولاً از خمیر الیاف گیاهی ساخته می‌شود و غالباً بر آن چیز نویسند یا چاپ کنند.

زبان دیگر

1. سغدی: کاغَذا، و در گویش بهاری کاغاز و برخی نیز گویند این واژه چینی است.

استعاره

1. کاغذ سیاه کردن کنایه از: نویسندگی کردن، نوشتن (حالت تحقیر).
2. کاغذ پاره کاغذی که محتوی آن فاقد ارزش باشد.

––––

منابع

• فرهنگ دهخدا
• فرهنگ بزرگ سخن