لاذع

(ذِ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

صفت فاعلی

1. سوزان، سوزنده.

اسم

1. دردی است که صاحب آن می‌پندارد که عضو درمند می‌سوزد.

منابع

• فرهنگ لغت معین