لامچه

فارسی

(مْ چِ) (اِمصغ.)

1. اسپند سوخته با مشک و عنبر که برای دفع چشم زخم بر پیشانی و بناگوش اطفال به صورت لام می‌کشند.

منابع

• فرهنگ لغت معین