لثغه

(لُ غَ یا غِ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

1. لثغة

مصدر لازم

1. گرفتن زبان و شکستگی آن به طوری که حرف سین را ثاء یا راء را غین گویند و مانند آن.

منابع

• فرهنگ لغت معین