لیل

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه شناسی[ویرایش]

  • نیاهندوایرانی

آوایش[ویرایش]

  • [لِیل]

اسم[ویرایش]

لیل

  1. بزاق، آب دهن بویژه بزاق غیر قابل کنترل که از لب لوچه آویزان گردد‌.

ریشه‌شناسی۲[ویرایش]

  • عربی

اسم[ویرایش]

لَیل

  1. شب.
  2. جمع: لیالی.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

––––

برگردان‌ها[ویرایش]