ماج

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /ماج/

اسم

ماج (قدیم)‎

1. ماه، قمر.

   چو تو شاه بنشست بر تخت عاج/ فروغ از تو گیرد همی مِهر و ماج. «فردوسی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین