مایه‌دار

فارسی

(~.)

صفت فاعلی

1. ثروتمند، توانگر، پولدار
2. گروهی از سپاهیان که در پس لشکر جای دارند.
3. غلیظ، مؤثر.

منابع

• فرهنگ لغت معین