پرش به محتوا

مبطون

از ویکی‌واژه

(مَ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

(اِمف.)

  1. کسی که به درد شکم مبتلی شود.
  2. مبتلی به اسهال مزمن.
  3. کسی که همواره از او باد و غایط خارج شود و به اندازة یک نماز فرصت و مهلت نداشته باشد، چنین شخص باید برای هر نماز یک وضو بگیرد.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین