متروک
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- عربی
آوایش[ویرایش]
- /مَتروک/
اسم مفرد[ویرایش]
متروک
- رها شده بحال خود، مورد بیتوجهی قرار گرفته، ترک شده، واگذاشته شده.
- باطل شده.
––––
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن