متفرج

(مُ تَ فَ رِّ)

عربی

(اِ

فارسی

1. گشایش یابنده (از تنگی و دشواری)

1. گشایش خاطر یابنده.
2. خوشی جوینده.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(مُ تَ فَ رَّ)

ریشه‌شناسی

• عربی

اسم

1. محل تفر

جمع

1. مکانی که موجب گشادگی خاطر گردد، محل سیر.

منابع

• فرهنگ لغت معین