متفرج

از ویکی‌واژه

(مُ تَ فَ رِّ)

عربی[ویرایش]

(اِ

فارسی[ویرایش]

  1. گشایش یابنده (از تنگی و دشواری)
  1. گشایش خاطر یابنده.
  2. خوشی جوینده.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

(مُ تَ فَ رَّ)

ریشه‌شناسی[ویرایش]

اسم[ویرایش]

  1. محل تفر

جمع[ویرایش]

  1. مکانی که موجب گشادگی خاطر گردد، محل سیر.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین