محشور

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • عربی

آوایش[ویرایش]

  • /مَحشور/

اسم مفرد[ویرایش]

محشور

  1. معاشر، همنشین شده با کسی، با کسی.
  2. برانگیخته شده، گردهم جمع شده.

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین
  • فرهنگ بزرگ سخن