محصن
ظاهر
(مُ صَ)
فارسی
[ویرایش]ریشهشناسی
[ویرایش](اِمف.)
- مردی که ازدواج کرده باشد، مرد زن دار.
جمع
[ویرایش]- محصنات.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
(مِ صَ)
ریشهشناسی
[ویرایش]اسم
[ویرایش]- قفل
- زنبیل.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
(مُ حَ صِّ)
- استوار گرداننده.
- در حصن کننده.
- گرداگرد شهر را برآورنده.
جمع
[ویرایش]- محصنین.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
عربی
[ویرایش](اِ
برگردانها
[ویرایش]- انگلیسی
- adultery