محفور

از ویکی‌واژه

(مَ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

(اِمف.)

  1. حفر شده، کنده شده.
  2. کسی که دندان‌های وی خالی یا فرسوده شده.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین
برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=محفور&oldid=619105»