مدخول

(مَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

(اِمف.)

1. داخل شده، درآورده شده.

اسم

1. جایی که چیزی در آن داخل شده باشد.

صفت

1. کسی که در عقل وی فساد بود.
2. لاغر.

جمع

1. مدخولین.

منابع

• فرهنگ لغت معین