مدیحه سرا

(~. سَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

صفت فاعلی

1. آن که عادت یا گرایش به سرودن مدیحه دارد، مدیحه گو.

منابع

• فرهنگ لغت معین